Tussen de regels

Ik wil weer de onderstroom voelen 

geen breinloze gedachten,  

maar een snede in het zwijgen,  

ver voorbij het steekwater.  

 

Ik wil dat het slagschip de haven aandoet,  

zodat woorden gewicht gaan dragen,  

de wind ze meeneemt,  

en de lucht weer richting ademt.  

 

Ik wil dat de Madame Tussauds begint te spreken,  

koetjes en kalfjes verstommen,  

vervangen door eenhoorn en stier  

alsof iets verzonken weet hoe het werkelijk is

 

Ik wil je vingers, friemelend en strijkend

ongeduldig het vel bespelen,  

misselijk van onstuimig verlangen,  

tot we eindelijk weer samenvallen.  

 

en anders wil ik gewoon weg